بچه ها آینده ما هستند

گفتگو با آقای صنیعی مدیر گالری شیو، دو هفته نامه هنرهای تجسمی تندیس، شماره 59، مهر 1384، ص 7.

گالری شیو از نه سال پیش تا کنون هر ساله نمایشگاهی از آثار کودکان و نوجوانان برگزار می کند. توجه جدی این گالری به هنر کودک و استمرار این حرکت فرهنگی ما را بر آن داشت تا با آقای صنیعی مدیر گالری شیو گفتگویی کوتاه داشته باشیم.

تندیس: جناب آقای صنیعی، شما به عنوان یک گالری دار چطور شد که توجه تان به نقاشی کودکان جلب شد.

صنیعی: یک روز یکی از دوستان که مربی نقاشی کودکان هستند، (آقای بهمن مقدم) گفتند می توانم نمایشگاهی از کارهای شاگردانم برگزار کنم؟ من هم موافقت کردم. وقتی نمایشگاه برگزار شد با استقبال عجیبی روبه‌رو شد و نمایشگاه زنده و پویایی بود.

بعد از این ماجرا پیشنهاد برگزاری نمایشگاه سالانه نقاشی کودک را یکی از دوستان من آقای «خسرو به آیین» مطرح نمودند، ایشان در زمینه عکاسی و سفال فعالیت دارند و فکر کنم حالا در سمنان مشغول کار هستند و این طور شد که ما کار برگزاری نمایشگاه نقاشی کودک را جدی گرفتیم. و در واقع استقبال شرکت کنندگان و بازدیدکنندگان از اولین نمایشگاه مشوق ما بود که تا امروز این مسئله را ادامه بدهیم. بسیاری از بازدیدکنندگان ما هنرمندان بزرگ و مطرح هستند و ما مکرر از دوستانی نظیر آقای جوادی پور، مثل آقای اسفندیاری شنیدیم که گفته اند، که این بهترین نمایشگاهی است که دیده اند. نمایشگاه بچه ها فوق العاده است و اصلا خستگی در آن نیست.

برگزاری این نمایشگاه سالانه با یک پیشنهاد دوستانه شروع شده و حالا بعد از نه دوره قطعا به یک تکامل و هوشمندی روشن تری رسیده. می توانید در حال حاضر هدفتان را از  برگزاری نمایشگاه سالانه نقاشی کودک برای ما شرح بفرمایید.

هدف کلی من در اداره گالری ام این است که کاری در اشاعه هنر بکنم. بچه ها هم آینده ما هستند. در واقع هدف اصلی من و همکارانم فرهنگسازی است و من خیلی خوشحالم که امروزه بسیاری از والدین مقوله هنر کودک را جدی می گیرند. و در کنار کودک و نوجوانان خود در این نمایشگاه حضور دارند. در جامعه خیلی ها را داریم که از نظر سواد و دانش در سطح بالایی هستند اما متاسفانه درک هنری شان در سطح نازلی است. زیبایی بعدی از هستی است که مایه تاسف است اگر انسان ها از آن غافل باشند. جدای از این میدانی فراهم می شود که گالری های آموزش هنر کودک، حاصل کار یک ساله شان را در آن ارائه دهند و از تجربیات یکدیگر بهره بگیرند.

آیا فروش آثار کودکان و نوجوانان هم از اهداف شماست و اصولا تا حالا کارهای کودک را به فروش رسانده اید؟

هدف فروش آثار کودک نیست. اما آثاری هم خواهان داشته اند که با رضایت خود کودک و والدین او به فروش رسیده اند. هدف ما فروش نیست چون فروختن کارهای کودکان و جنبه تجاری بخشیدن به آن شاید باعث پیدا شدن آثار منفی بر جنبه فرهنگی حرکت ما و از طرفی دیگر دور کردن کودک از فضای غنی و سالم کار خودش باشد. لذا اصلا تأکیدی بر فروش نداریم.

شما با برگزاری سالانه نمایشکاه نقاشی جوانه ها باب جدید را در نگرش به کار کودک باز کردید و آن هم توجه به هنر کودک است. در زمینه داوری و انتخاب آثار برتر چگونه عمل می کنید و ملاک تان چیست؟

بله ما این نمایشگاه را مثل نمایشگاه های هنرمندان بزرگ با همان جدیت و وسواس برگزار می کنیم. وحتی از پاره ای جهات وسواس بیشتری داریم. کارهای کودکان زیر دوازده سال داوری نمی شود به تمام کودکانن لوح یادمان اهدا می کنیم.

آثار شرکت کنندگان 13- 18 ساله مورد ارزیابی قرار می گیرد و در بین آنها هم عناوینی مثل بهترین نقاشی نداریم بلکه به نکات برجست ههر اثر توجه می شود. مثلا یک کار به خاطر ترکیب بندی مناسب مورد تقدی قرار می گیرد. یک کار دیگر به خاطر موضوع مناسب یا طراحی قوی مورد تقدیر قرار می گیرد. در نیتجه هیچکدام از شرکت کنندگان نمی توانند ادعا کنند بهتری نقاش شرکت کننده در نمایشگاه هستند. در واقع اهدا جوایز اثر آموزشی نیز دارد.

داوری را چه کسانی انجام می دهند؟

در هر دوره ما از اساتید هنر و آموزگاران و مربیان متخصص برای داوری دعوت می کنیم.

در خصوص برگزاری نمایشگاه هایی از آثار هنری کودک با سایر همکاران تان (گالری دارها) چه صحبتی دارید؟

ما توانسته ایم تنها با تعداد محدودی از بچه هایی که کاری می کنند ارتباط برقرار کنیم، ظرفیت ما محدود است. من توصیه ام به همکاران این است که این مقوله را جدی بگیرند. ما در حال حاضر حدود صد نفر را تحت پوشش داریم. من مطمئن هستم صدها کودک و نوجوان دیگر هم هستند که علاقه مند به حضور در چنین نمایشگاه هایی هستند. البته اگر عرصه برایشان فراهم باشد. و این وظیفه ما گالری دارهاست که این زمینه را فراهم کنیم. ما در سطح شهر تهران این کار را انجام می دهیم. .حالا تصور بکنید در سطح کشور چه پتانسیل هایی برای این گونه حرکت ها وجود دارد.

در پایان ضمن تشکر از شما اگر مطلب خاصی دارید بفرمایید.

من هم از شما و همکارانتان در نشریه تندیس به خاطر پرداختن به این مهم تشکر می کنم و حرف آخرم این است که آدم نباید همیشه برای درآمدزایی حرکت کند. من از سایر گالری دارها می خواهم که توسعه و گسترش این حرکت کوشش کنند. و در طی سال، چند روز گالری شان را به حرکت های این چنین اختصاص دهند. در آخر لازم است از مجموعه فرهنگی تاریخی نیاوران تشکر کنم که در برگزاری نمایشگاه جوانه ها ما را یاری می دهند.