نمایش خلاق در كلاس درس 

 

نويسنده: سوزان.سي. آنتوني

ترجمه: ریحانه علویان

نمایش خلاق برای آموزش مهارت ها و مفاهیم مختلف به کودکان خردسال ارزشمند است. کودکان به طور طبیعی بازی می کنند و بیشتر یادگیری آن‌ها در مراحل اولیه زندگی از تجربه بازی ناشی می شود.

دلایل استفاده از نمایش خلاق در آموزش:

  • تقويت مهارت‌های اجتماعی
  • کودکان به واسطه نمایش خلاق فضای مثبت، فارغ از انتقاد مخرب را تجربه می کنند و فرصت ابراز ایده های جذاب خود را دارند. دانش آموزان به خود و ایده‌هایشان اعتماد می کنند.
  • آگاهی اجتماعی کودک افزایش می‌یابد.
  • از طریق مشارکت با دیگران و تظاهر به “دیگری” بودن، کودک می تواند یاد بگیرد که خود و دیگران را درک کند و از تعاملات بین افراد و تأثیرات اعمال خود بر آنها آگاهی پیدا کند.
  • کودکان اغلب به صورت گروهی برای رسیدن به یک هدف مشترک کار می کنند. و این فرصتی را برای کودکان فراهم می کند تا همکاری و همچنین مهارت های رهبری، پیروی و بحث را بیاموزند. حل مسئله و تدبیر زمانی آموخته می شود که کودکان از تخیلات خود برای رسیدن به اهداف مختلف استفاده می کنند.
  • همچنین مهارت های ارتباطی نیز در نمایش خلاق مورد تاکید قرار می گیرد، زیرا کودکان با استفاده از صدا، دست ها، صورت و بدن، خود را بیان می کنند.
  • رشد و توسعه فردی
    • هنگامی که در جریان نمایش خلاق کودکان یاد می گیرند گوش دهند، نگاه کنند، احساس کنند و محیط خود را بو کنند، بر آگاهی حواس تأکید می شود. این می تواند منجر به درک زیبایی شناختی از زندگی شود.
    • نمایش خلاق به رشد مهارت های حرکتی و هماهنگی کمک می کند. تخیل و تفکر مستقل در کودک تشویق می شود. و از کودکان در جریان نمایش خلاق خواسته می شود به روش های مختلفی برای رسیدن به یک هدف فکر کنند.
    • نمایش خلاق “سرگرم کننده” است. وقتی حداقل بخشی از یادگیری هر روز سرگرم کننده باشد، کودکان انگیزه بیشتری برای یادگیری دارند.
    • کودکان اغلب بی قرار هستند. نمایش خلاق می تواند راهی برای رهایی سالم از تنش و همچنین فرصتی برای تجربه قرار گرفتن در موقعیت‌های مشکل از طریق ایفای نقش‌های مختلف باشد.
    • نمایش خلاق می تواند به درک بیشتر نمایش‌های رسمی منجر شود.

ایده هایی برای تمرین نمایش خلاق در کلاس

  • از کودک بخواهید وانمود کند که یک شخصیت خاص است. سپس شخصیت و سبک گفتار آن شخصیت را در نظر بگیرد. از او بخواهید لباس خاصی را بپوشد و همانطور که فکر می کند فردی که آن لباس را می پوشد رفتار می‌کند رفتار  و صحبت کنید. سعی کند همانطور که آن شخص فکر می کند فکر کند. به عنوان مثال می توان به کت خز، پتو، شنل قرمز، کلاه، یک جفت چکمه بزرگ، کلاه ایمنی، عینک، بینی کاذب، ماسک حیوان، ریش، و کلاه گیس اشاره کرد.
  • از کودک بخواهید یک تصویر را مشاهده کند، سپس آنچه را که در تصویر می بیند نشان دهد و وانمود کند که در عکس حضور دارد.
  • کودک را دعوت کنید تا به یک ریتم گوش دهد و یک “رقص” با آن ریتم بسازد. یا به موسیقی گوش دهد و مطابق با موسیقی حرکت کند. اگر ملودی روان است، به آرامی حرکت کند. اگر تند و ناگهانی است، حرکات تند انجام دهید.
  • از کودک بخواهید به یک داستان یا یک داستان ناتمام گوش دهد و سپس آن را کامل کرده و اجرا کند.

نمنبع